Is het leven makkelijker alleen? Voordelen en nadelen
Er zijn momenten in het leven waarop je jezelf alleen voelt staan, alsof de wereld om je heen een schaduw werpt en je de enige bent die in het licht moet blijven. “Ik kan het wel alleen,” fluister je tegen jezelf, niet zozeer uit kracht, maar eerder uit noodzaak. Het is een zinnetje dat houvast biedt, een mantra die je herhaalt wanneer de dagen zwaar zijn en het lijkt alsof niemand echt begrijpt wat je doormaakt. Maar hoe vaak heb je je afgevraagd of dit werkelijk zo is? Is het leven makkelijker als je alles alleen doet? Of sluit je daarmee juist de deur naar ervaringen die je misschien wel zouden verrijken?
De veiligheid van alleen zijn
Er is een zekere veiligheid in het idee dat je alles zelf kunt. Het voelt als een schild, een manier om jezelf te beschermen tegen teleurstellingen, tegen het onbegrip van anderen. Als je alles alleen doet, dan hoef je immers niemand teleur te stellen en ben je voor niemand verantwoordelijk, behalve voor jezelf. Die onafhankelijkheid, die vrijheid, kan op bepaalde momenten heel bevrijdend voelen. Maar tegelijkertijd brengt het een eenzaamheid met zich mee die je diep vanbinnen misschien niet eens wilt toegeven.
Het alleen willen doen kan een manier zijn om je sterk te voelen, om de controle te behouden wanneer het leven onvoorspelbaar lijkt. Maar wat je vaak niet ziet, is dat deze controle je ook gevangen houdt. Je zegt tegen jezelf dat je geen hulp nodig hebt, dat je het allemaal wel redt, en daarmee sluit je onbewust de deur voor de mensen die je wel willen helpen. Misschien zelfs de mensen die je nodig hebt, al is het maar om je te laten zien dat je niet alles alleen hoeft te doen.
De kracht van samen
Er is een kracht in het delen van je lasten, al voelt dat in eerste instantie misschien als een zwakte. Iemand anders toelaten in je wereld, in je zorgen en verdriet, vraagt moed. Het is niet altijd makkelijk om kwetsbaar te zijn, om te laten zien dat je niet onoverwinnelijk bent. Maar juist in die kwetsbaarheid schuilt een diepere kracht. Het is de kracht van verbinding, van het weten dat je er niet alleen voor staat. Dat er iemand is die naast je loopt, die je vasthoudt wanneer je dreigt te vallen.
Samen iets aangaan betekent niet dat je afhankelijk bent van de ander, maar dat je beseft dat er momenten zijn waarop je niet alles zelf kunt dragen. Het is een erkenning dat het leven soms simpelweg te zwaar is om alleen te torsen, en dat er niets mis is met het aanvaarden van een uitgestoken hand. Misschien is dat wel een van de belangrijkste lessen in het leven: leren om te geven en te ontvangen, om te delen in zowel vreugde als verdriet.
Een keuze maken: alleen of samen?
Is het leven makkelijker alleen? Misschien op bepaalde momenten, ja. Er is een rust in het alleen zijn, een kans om je gedachten te ordenen en jezelf terug te vinden. Maar het leven is niet bedoeld om in isolatie doorgebracht te worden. We zijn sociale wezens, gemaakt om te delen, om te verbinden, om elkaar te ondersteunen. Het risico van altijd alles alleen willen doen, is dat je de rijkdom van samen zijn misloopt. De momenten waarop je, door te delen, juist groeit.
Het leven draait niet om het bewijzen dat je het alleen kunt. Het gaat erom dat je leert wanneer je moet loslaten, wanneer je moet toelaten. Dat je jezelf de ruimte geeft om te kiezen, niet alleen vanuit trots of angst, maar vanuit een diep begrip van wat je werkelijk nodig hebt. En soms, heel soms, ontdek je dat de moeilijkste stap in het leven niet is om het alleen te doen, maar om iemand anders toe te laten in jouw reis.
En misschien, als je goed kijkt, zul je merken dat het samen lopen een diepte en schoonheid aan je reis toevoegt die je in je eentje nooit had kunnen ervaren.
Wil je verder onderzoeken hoe je dit kunt doen? De Spiral Experience kan je hierbij helpen. Neem vrijblijvend contact met me op om even kennis te maken.
